Aşkı kalem yazmaz ki kitaplarda bulasın.
Ey aşk! Sen öyle bir kişisin ki, dünya tokları, senin vuslatının aclarıdır.
Seni sevdiğim kadar yaşasaydım; ölümsüzlüğün adını aşk koyardım…
Aklımda olduğun sürenin yarısı kadar yanımda olsan, hiç sorun kalmayacak gibime geliyor.
Asla sevme, seversen ihanet etme; ihanet edeni de asla affetme…
Aşk, ölüme kadar insanda yaşayan tek histir…
Bir kişiyi sevmek kolaydır, vazgeçmek zordur.
Çok sevilmeye değil, hep sevilmeye ihtiyacım var.
Her yüreğin harcı değildir dokunmadan sevmek.
Aşk da önemli olan aynı elleri tutmak değil, bir ömür hiç bırakmamaktır.
Anladım ki aşk; her iki tarafı da mağdur eden, yürekte izinsiz gösteri yapan mutluluk karşıtı bir eylem.
Sana kötü bir haberim var aşkım. Seni dünden daha çok özlemişim...
Bugün günlerden ne? Yoksa sensizlik ertesi mi?
Gözlerimin içindeki ülkemsin. Her sokağın ayrı bir devrim...
Yüzüme okunmuş bir dua gibisin sevgilim. Çok şükür bugün de aşığım sana...
Dünyalar kadar seven bir şehir kadar özlemiyor şimdi...
Sen olmayınca buralar buz gibi. Sensizlik bir iklim adı şimdilerde...
Ben sadece kışın karpuzu yazın portakalı özlerdim. Şimdi bir de sen çıktın başıma...
Neyim olursan ol da hayal kırıklığım olma. Orası çok kalabalık. Tanıyamam seni...
